selam
mahmur ülkenin yeniden doğmuş acılarına
hangi güne sığmışsa
yeniden doğacak yarının çocuklarına
hiç olmayacak yarınlar
ey yüreğinde her gün kardeşleri ölen
taştan sert pamuk kokulu ozan
daha bitmeyecek mi iki bin yıllık gecen
taşıdığın belek taşıyamaz içini
her gün uğradığın adresler kalacak geriye
akdeniz gibi sıcaklığın
şimdi acılarını gözsüz birilerine saklama
ya bulduğun hiçlik
tenine dokunamayan şahmaran
gecenin kollarında beslediğin çocukluğun
bütün gece okunanlar ve bitmez bekleyiş
ya renklerin kardeşliği
