Beynimdeki Depresyon
Ömür mevsimsiz dökülen yaprak misali
Akıp gidiyor ellerimden hayat /
İstemesekte / elbet tanışacak ölümle,
Sonbaharın ayak sesleri,
Gidenler hiç gelmemek üzere düştü yollara.
Gün gelir yeşilden sarıya çalar doğanın rengi
Hırçın öğretilerini sunar,
Yüzünü göstermeyen toprak.
Yıkılırken sömürgecilerin inşa ettiği geçitler
Üşüyecek esintilerde dağılmayı bekleyen saçlar
Hayal değil bu,
İçimden çıkarmak istedim yüzsüzlüğü
Ki, bir anda gece oldu, bütün- Aydınların yüzü
Deliliğim: düşüverdi ayaz gecelere can hıraş
Bağırdım duyan olmadı yüreğimde,
Çığ sessizliği,
Masum görünür,
Vicdani kıpırtıları olmayanların uygulamaları
Cesaret denilen tepki,
Haksızlıklara suskun kalmayıp-
Baş kaldırdı yasal yaşamın işleyiş biçimine,
Dünyamızda kökleşmiş sistemlerin,
Temeline tükürmek için…….
Mahkûmiyetimizi hazırlıyor- yetenekli eğitimciler
İnsanlara yöneltilen-
Tüm, ahlak dışılık hâkim yeryüzünde,
Üniversitelerde suç/ özgürlüğün düşünü kurmak
Ki, Yasak insanın insan olduğunun farkında olması
Yaşamın bütün dehşetini anlayabilseydi,
İnsan kendisi için.
Gömerdi bir kenara şiddette, olgunlaşmamış duyguları
Kendinden kaçmak yerine varlık savaşını seçerdi
Ufkunun yollarına dökmek için/ içindeki güneşi..
Algılanan neydi, saçmalığı anlaşılmış şeyleri
Sevgiler acıları çoğaltıyor beraberinde,
Yarı ağlamaklı/ mutluluklar denizinde yüzüyoruz
Salya sümük.
Çoğu zaman eğilir bükülürüz,
Solucan gibi sıradan basit
Beslediğimiz iyilik,
Yürürken şiddetli rüzgârların yününe
Çoğalır: benzeri olmayan haksızlıkların artışında,
Depresyon geçiren kişilerin deliliği…..
