Pazar…
Günlerden bir gün demeyin, önemli gün.
Tatil günü.
Memursanız tatilin ikinci günü. İşçiyseniz birinci ve
son günü.
Değerlendirmek gerek.
Nasılı önemli???
Akşama kadar uzanıp yatmak var.
Kumandanın kölesi olup kanaldan kanala savrulmak
var.
Evin yeni yıkanmış perdelerini bin naz ederek takmak var.
Bana göre pazar yapılabilecek en can sıkan şey:
Perde takmak.
Güneşlik diye adlandırılanı takmak pek o kadar zor
değil,.çünkü bu çeşidinin
Perde düğmeleri az oluyor, işlem çabuk bitiyor.
Ya tül perde takmak?
O ne zor iş Yarabbi?
Akşama kadar inşaatta kürek sallasam ,tarlada pancar
söksem bu kadar
zoruma gitmez. Korniş denilen tavana asılı şeye tak
tak bitmiyor,bunun düğmeleri
Çok.Ben şahsen bunları takarken beş mola
veriyorum,mola arasında çay falan içiyorum.
Bir camlık perdede sanırım bin beş yüz kadar
varlar.Bu perdeyi takacak olanda,inanılmaz bir
dayanma gücü ve sabır olacak.Bu meziyetleri
taşımayanlar sakın tül perde takma girişimine
girişmesin.Ben birinde kolaylık olsun diye hepsıni
takmaktan tasarruf edeyim dedim,bir
taktım beş takmadım.Kısa sürede bitirdim bu zor
işi,bitirdim bitirmesine ama fark etmez
sandığım hanım yeni baştan takılacak bunlar demesin
mi? Anlayacağınız bu işten
kaytarmanın imkanı da yok.Mecburen
bitireceksiniz.Ya bitecek ya bitecek meselesi yani.
Güne perde takmakla başlamışsanız, artık gününüz
bunla sona erecektir.Akşama ancak
bitecektir mesainiz.
Siz siz olun perdelerin yıkanacağı günü önceden
kestirin.O gün hangi mazereti bulabilirseniz
bulun hangi yalanı uyduracaksanız uydurun ve bu
dünyanın en zor işinden sıyrılın.
Size bu aklı veren ben,bu işten bir defasında ancak
sıyrılabilmiştim.
Hanım,benim sandık kurulu başkanlığı yaptığım bir
günde perde yıkama gafletinde bulunmuş.
İyi ki bulunmuş.
O pazar gününün hayatımda müstesna bir yeri vardır.
O günü andıkça bir tebessüm yayılır yüzüme perde perde.
