Bir uc bulup tutamiyorsun biliyorum. Tutacak uc bulamadigindan degil, hangi
ucu tutacagini bilemediginden. Ah benim sevgili kardesim, eger bu kadar cok
ucu varsa hayatinin -anla artik- paramparca olmussun demektir bu. Ben
soyleyeyim sana, uc aramayi birak, ya dugum atmaya calis, ya birlestir
parcalari, ya da en iyisi at butun uclari (uc butun atlari), kendine yeni
bir hayat al. Az kullanilmis olsun, bilirsin yenisi sana yaramaz.Yere ser,
bu yeni, beyaza yakin hayatini, sonra her nereye sakladiysan, teker teker
bulup cikar seni sen yapan parcalari. Umutlar suraya, ortaya; sevincler de
yanina, sevmeyi su koseye, huzunleri de soluna, daha ne varsa geride,
yerlestir yeni hayatinin uzerine. Sonra usulca egil, tut 4 kosesinden
hayatinin, katla, dugum at, bohca yap ve vur sirtina! Ne yaparsan, nereye
gidersen senindir artik. Ister yola dus, ister otur, ya da basindan beri uc
isteyen sen degil miydin? Iyice ger kanatlarini: uc! (kim bilir, belki de
parasuttur hayat)
