Eh be Mah, yitirişlerin bitmeyecek mi hiç bir zaman?
Küsüşlerin, gidişlerin, gelmeyişlerin, özletişlerin.
Uyuşturduğun kalbime doğmayacak mı bir gün, güneş.
Geldin oturdun sızımın tam ortasına, senmişsin gibi cefaları çeken,
Bitmeyecek mi asırlardan kalma gülüşlerin.
Bırak artık beni suyuma, akayım nehir olayım, kör olsun ellerim,
Bir daha dokunamasın acılı sızan o gözlerim.
Gam mısın? Keder misin? Bilemedim.
Bırak beni artık gideyim...
YZ
