"Yazmak, aslında, 'Ben burada değilim' demenin en dolaylı yoludur." – Franz Kafka"

yazı resim

BİZ GELDİK

Canım sıkıldı, siz geldiniz
Bana onur verdiniz
Hani biraz beni gerdiniz
Doğdun dediniz ölüme geldiniz
Yağmur mu? Yağıyor, siz mi? Ağlıyorsunuz
Yokluğuma alışın çocuklar
Çekip geldim arkama bakmadan
Bu yol başka yol, dönüşü olmayan
Benim yüreğim çarparken kapandı
Sizin yüreğiniz atsın,
Güneşin doğuşuna baksın
Yokluğuma alışsın
Gözünüz kapalı ben saklandım
Deyin gölgesi peşimde yoklandım

Çekip gittin güneş bile doğmadan
Burcunda yazmış senin sonunu sormadan
Ezelinle başlamış ebede doyamadan
Alışamadık tepelerin sessizliğine
Saklandın sandık baktık yoksun
Ayak izlerinden takıldık peşine
Biz varız düşünme bakarız eşine
Yüreği karanfilim bizi tanırsın
Dualarımız seninle kalsın

Cebirin Defteri; 22,Kasım,2010; Altıntaş

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön