Karış, karış ölçer geceler
Kelepçeli bileklerimin, sıkıntılı adımlarını
Bir anlam arar sözlerimiz!
Düğümlü dilimizin, kendi içindeki sürgünlüğünde!
Ve bu şehir, bütün yükseklikleri ateşle süsler,
Nevrozun özgürlük çeken nefesiyle,
Bu şehir ağıtları çok iyi bilir,
Şairlerin renga, renk sözleriyle
Ateşe dönüşür yaralarım, bahar gelince
Çok emin adımlarla yürürüm, söylenerek
Bu şiir götürür beni, Diyarbekir’e
Bu şiir götürür beni
Yılanlı, akrepli hevsel bahçelerine