gün bitmiş, işte hepsi bu
ve şimdi
ruhuna ayın nefes verdiği bir beden canlanıyor
yüreğim ölümüne ağlamayı bırakıyor
yıldızlar tarafından emzirileceğini bilen bir çocuk gibi
anam oluyor gökyüzü bir parça, bir parça da sevgili
ve şimdi
başlıyor katıksız bir ben háli vakti
üstelik yedeğimde bir de sen háli
ilk nefesim bu gecenin aydınlığında
gündüzün karanlığından geliyorum
güneşe küskünlüğümü anla diye söylüyorum
ve işte
bu yüzden vazgeçmiyorum ben gece seyyahlığımdan
