Akıtıyoruz suyu,
iki yanından çocuksu çizgilerine yüzünün,
-çünkü; birer yangısıyız kainatın-
Sen oyunlaşan tenisin göğün
Suskunluğun ardı çöl,
ve sığ kalır bu ufka gülüşün,
sesinin avuçlarında çırpınan "mavi"
Ben dağlayanıyım gözlerinin,
-bil ki; kanar kıyısına tutuştuğum gece-
