Gece
Yarısını geçeli
Epey olmuştu
Nerdeyse
Sabaha karşı
İncivez Hapishanesinde
Nöbetçilerin dışında
Herkes derin uykusundaydı
Birden
Işığın yanmasıyla
Savcıyı müdürü
Ve ötekileri hücresinde gördü
İrkildi
Korktu
Hızlı hızlı solumaya başladı
Korkma dediler
Kesinleşmedi daha bir şey
Bakarsın
Hiç kesinleşmez de
Uzayacağa benziyor çünkü
Belki de
Bu yüzden
Naklin gerekti
Bu saat de
Güvenliğin için seçildi
Yola çıkacaksın
Hadi kalk hazırlan
Temizlerini giy istersen
Korkusu
Biraz geçer gibi oldu
Ya da
Böylesi daha işine geldi
Yoksa
Öbür türlüsü
Ölümdü çünkü
Aklına bile getirmek istemedi
Kalktı
Denileni yaptı
Yavaş sakin
Durgun vaziyette
Boyasız papuçunu
Aynı eski urbasını giyindi
Hücreden
En son o çıktı
Sonra
Nedense öne geçirdiler onu
Birlikte yürüdüler
Uzunca bir koridoru
Gürültülü bir sesle
Hapishane avlusuna doğru
Ağır bir kapı açılınca
Üçayaklı
Bir darağacı karşıladı onu
Durdu
Rengi birden soldu
Deliye döndü
Geriye
Arkasından gelenlere
Umutsuzca baktı baktı baktı
Ve
Birden bağırdı
Adaleeeeet
Yavrum adalet
Suç neydi
Masum mu
Yoksa suçlu muydu
O anda
Bunu kimse düşünemezdi
Aradan
Hayli zaman geçmiş olsa da
Onun sesi
İncivez de hala
Yankılanır aslında
Yankılanmalı da
Hem de
Sadece İncivez de değil
Varsa
Ülkenin bütün duyarlı kulaklarında da
Belki
İdam cezası kaldırıldı
Darağaçları kadar
Olmasa da
İnsanları boğan
Başka darağaçları var hala
Cemalettin Atagan:30 Haziran 2004 / Zonguldak
