Dirilişim Oldun

İnsan en saf sevgiyi kendinde, kendinden olanda buluyor yine..

yazı resim

Dirilişim Oldun

Minik ellerinle tuttun; yorgun yüreğimden.
İlk ağlayışın oldu, dirilmeme neden…
Ümitler çoktan sönmüşken gözlerimde
İlk adımın, yeşertti onları en baştan.
Karşılığını asla beklemeden sevdin beni.
Kim olduğumu sorgulamadan güvendin bana.
Tutup ellerimden,
“adiii deeelll” diyerek,
Yorgun vücudumu taşıdın engin sevinçlere.
Ve sonra ilk sözlerin döküldü dilinden;
“Anne” dedin..
“Arzu” demekti senin için, “ aayydaa” demek.
Ben hiç bu kadar güzel öpülmemiştim
“ Hadi öp beni” derken sana..
Tertemiz duyguların hâlâ var olduğunu anlatıyordu;
süt kokan ağzın.
Sen uyurken seyretmek seni
En güzel yedi harikayı siliyordu bakışlarımdan.
Öyle güzelsin ki tatlım;
Papatya tarlamsın göz alabildiğince beyaz…
Gül bahçemsin, ufka dek kırmızı…
Yegane sevdamsın.
Gözlerin hep aynı baksın dünyaya emi?
-Masumca-
Ayakların hep aynı güçle bassın yere,
-Güvenle-
Varoldukça ben,
Sana zarar gelmez elden.
Uzun yıllar ayırmasın Allah bizi birbirimizden.

Sevgili Yavrum’a…

11/02/05 Cuma

Başa Dön