"Bana bir kitap verin, bir de kahve; gerisi zaten kendiliğinden saçmalayacak." – Dorothy Parker (kurgusal)"

Döngüsel Trajedi Üzerine

yazı resim

Doğduğumda kanatlarım yoktu,
Ve hala yoklar.
Peki değişen ne bunca senede hayatımda?!
Hala büyüyorum,hala aynı şekilde yaşıyorum,
Hala aynı havayı soluyorum.
İyiliği ve sevgiyi düşünüyorum,
Ara veriyorum düşünmeye,
Düşünmek yerine sevişiyorum hala,
Ve düşüncelerime yeniden başvuruyorum,
Baktığımda karmaşık kitaplara!
Hala yargılıyorum insanları,seviyorum,üzüyorum,
Gözlerimle bakıyorum değişmezler kumpanyasına,
Arkamı döndüğümde ümit ediyorum!
Yok olsunlar veya değişsinler;
Lanetlensinler veya büyülensinler,farketmez!!
Sadece değişsinler!!
Doğduğumda yoktu kanatlarım,
Ve hala yoklar.
Onlar da değişmeyecek biliyorum!
Susuyorum ve
Döngüsel trajedimi oluşturan parçalara bakıyorum,
Sessizce düşünüyorum yeniden.
Yeniden,
Milyonuncu sigaram tüterken!!

KİTAP İZLERİ

Engereğin Gözü

Zülfü Livaneli

İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön