Karanlığın, bana seslendiği saatlerdeyim
Huzursuzluk, en çok beni sever
Yalnızlıkların, uğradığı tek durağım
Tebessümlerin, son durağı
Acılar, köşeye köşeye sıkıştırır beni
En çok gülmeyi unutturdular bana
Pekte aşina değildim sanki
Hafızam en çok benle oynamayı sever
Sürekli anılarımın bir köşesine saklanır
Bir şeyler silindikçe içimden
Yüzünü nasıl anımsarım?
En zoru hatırlamaktır
En kötüsü unutmak
En iyisi susmaktır
Ah! mutluluk içime bir pussa
Sen düşsen içime
Ve seni hatırlasam
En güzeli bu olsa gerek
![yazı resim](/storage/cache/images/e5844d8f5cea98ccb7eb44d4da762081_128385-00001.webp)