Düştüm ben

Bazen yalnızlığa düştüğünde umutsuzluk gardiyan olur başında

yazı resim

Daglara düştüm
Aysız yollara düştüm
Karanlıklar sardı beni
Dilsiz dillere düştüm.

Fermana düştüm
Katlimi verdiler
Yerlere sürdüler
Derdine düştüm

Ahlara düştüm
El açtım yaradana
Güle değil sevdana
Bir dikene düştüm

Bir vurguna düştüm
Düşsüzlüğe gölgene.
Sevgine değil,
Bir nefrete düştüm.

Ve ben birtanem, karanfilim...
Aşkına değil bahtına düştüm...

Başa Dön