"Bugün hava güzel, ama yarın ne olacağı meçhul. Tıpkı bir kitabın son sayfası gibi..." - Umberto Eco"

yazı resim

ELZEM İLAÇ SEN

En büyük derdim, tek derdim, yüreğimin yarası
Cebimde kalmamış üç kuruş nan parası
Akla kara, yinede bir yer var gemide
Aşkın gemisinde son kalan, o da bize; avam kamarası

Bir aşk araklamıştık cehennem gecesinde
Meleklerden iktibas aşk bizim yüreklerimizde
Depar atıyorduk zebanilerin pençelerinin üstünde
Meleklerden imzalı aşkın sancağı elimizde

HER ŞEY TAMAM OLDU DİYECEKKEN…

Bırakıp gittin beni bedük kokan yerde
O an bıraktığın düşler çürüdü elimde
Ağladım, deniz şahlandı, med cezir…
Boyun eğdim saba eserken yalnızlığın ellerinde

Nedensizce gittiğin o gece kararmıştı ay
Şimdi ağlatır beni, doğmayan her yeni ay
Okyanus resitali yalnızlığım, kaptan bağırır: Aganta!
Ne zaman çatlayacağı belirsiz, yüreğimde fay

Yüreğim sensizse eğer; bil ki, tamu ateşinde
Arıyorsa seni eğer; bil ki okyanusun derinliklerinde
Senleyse eğer; Mutlak belli eder…
Sensizliği kesinse eğer; ölmüştür toprak içinde.
ELZEM İLAÇ YÜREĞİME SENİN ELİNDE
MARSLI
10/12/2009
]

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön