"“Yazmak, kahve masasında felsefe yapmak gibidir; söz uçar, benlik kalır ama çoğu zaman kahve biter.” — Franz Kafka"

Erimek

Öyle bir şiir

yazı resim

Dışarıda yağan kar gibiyim
İnsanlar basıyorlar üzerime
Sesim çıkmıyor
Tepkisiz...

Eğleniyorlar benimle
Kayıyorlar üzerimden
Tepki göstersem de bazen
Kaybeden yine ben oluyorum
Çaresiz...

Atıyorlar beni etrafa
Bir o tarafa, bir bu tarafa
Yerim neresi bilmiyorum
Sığınaksız...

Bekliyorum umutla
Bir ışık mı var
Hayır o ışık sonum benim
Erimem kaçınılmaz
Mutsuz ve yeis...

Yorumlar

Başa Dön