"Bana bir kitap verin, bir de kahve; gerisi zaten kendiliğinden saçmalayacak." – Dorothy Parker (kurgusal)"

Esaretim Zamana

Bir kum tanesinin zamana esareti...

yazı resim

ESARETİM ZAMANA

Serseriyim yollarda

Sevginin alışknlığı omuzlarımda

Ağırlaştığımı hissediyorum

İçimdeki çocuğun kıpırdanışına inat

Olmak istediğim gibi olamıyorum

Yeni bir beni hayal ediyorum deniz kenarında

Kıyıya birşeyler yazmaya çalışan beni

Durmaksızın yazıyorum ismimi

Her sana yaklaştığımı hissettiğimde

Dalgalar kaplıyor her yeri

Kayıyor kum taneleri benimle alay edercesine

Siliniyor hersey yeniden başlıyorum

Ama nedense hep aynı yere yazmaya çalışıyorum

Yeni ve kalıcı yerler keşfedemiyorum

İstediğim beni yaratamıyorum

Bir süre sonra alışıyorum dalgaların monoton salınışına

Alışıyorum kumların çabıcak kayışına

Her şeye yeniden başlamaya

Kaldırıp kafamı arkama bakıyorum bir an

arkamda uçsuz bucaksız bir mavilik

Mavi bir hayat

Bir ucunda çırpınan ben

ve kayan kumtaneleri

Yazan Burcu silen HAYAT!

KİTAP İZLERİ

ZEYTİNDAĞI

Falih Rıfkı Atay

Bir İmparatorluğun Veda Mektubu: Falih Rıfkı Atay'dan Zeytindağı Her milletin tarihinde, hatırlamaktan kaçındığı, üzerine bir sessizlik perdesi çekmeyi yeğlediği dönemler vardır. Bizim için Osmanlı İmparatorluğu'nun
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön