Eylül Susmaları

yazı resim

bir şiir miydi yaşam - her harfi acıya doğan
her satırı hasret kokan - her dizesi ayrılığa yazılan
bir şiir miydi yaşam - finali ölüm olan..

ağlamayı unutmuş gözlerin
kurak yüreklerinde soluyorken
rengarenk sevgi çiçekleri
dayanılmaz sancılarla boğuşmak

dost hançerlerinden alınan yaralarla
simsiyah kefene sarılıp gömülmek
kimsesiz - dipsiz karanlıklarda inlemek
sonrası S U S M A K
ve kaybolmak uçsuz bucaksız derinlerde
şiir - şiir S U S M A K

nasıldır bilir misiniz
tahmin edemeyeceğiniz ıssızlıklarda
her biri size ait kelimelerin
can çekişen çığlıklarını dinlemek

bilir misiniz nasıldır
duymak istediğiniz tüm sözlerin
ardına bakmayan birinin götürdüğünü bilmek

siz umarsızca
sürerken namlunuzun ucuna ihanetleri
sonra tetiklerken ard - arda üzerime
hedef alacak suretim kaldıysa gözlerinizde
hadi - devam edin vurmaya beni

şimdi ben çok uzaklarda
gecenin siyah duvağını açan
mehtabın gülüşünü izliyorum
göğsümün tam ortasına
bir yılan gibi oturan özlemlerle
kıvrım- kıvrım kıvranıyor çaresizliğim
bir ada karası şişesinde
ama ne çare
siz hayatta olduğunuzu sanıyorken
ve öldürmeye teşebbüslere devam ediyorken
ben yaşamadığımın farkındayım
işte hepsi bu

oysa her doğan yaşadığını sanıyor
ölüme doğduğunu bile - bile

artık sus yüreğim S U S
çünkü ben S U S U Y O R U M

25/Eylül/2007

Avşa Eylül Günlüğüm

Figen YARAR

Yorumlar

Başa Dön