"Edebiyatın acımasız kuralıdır: Okur, yazarın ölüsüyle dans etmekten daha çok zevk alır." – Edgar Allan Poe"

Gece İki Hece

İki hece olması, içinden çıkılmasını kolaylaştırmıyor tabiki kötü bir gecenin... Gece iki hece ama bazen gerçekten rezil bir bilmece...

yazı resim

Gece, iki hece,
Karanlıklara esir olur anlamsız bir bilmece..
Akar göklerden zifiri karanlık manalar,
Yalnız ben olurum bir bilinmezliğe şahit….

Her yer siyah, aklım siyah, yüzüm siyah,
Önüm arkam her yanım siyah,
Anlarım gidişini yolların sabaha,
Gece hayırmıdır?
Yoksa evet mi her karanlığa?
Bir öksüz oldum ben,
Gıpta ederken yetime…
Kasvet oldum hayaliyle bir mübhemin,
Titrer tüylerim bile sorgularken geçmişimi,
Geçmişimi anlayamazken ölür tehir edilmiş gelecek,
Sezerim aydınlığın güçsüz gösterişini,
En acınası yağmur tanesi olurum binlerin içinde,
Kahpe bir sızıya teslim olurum,
Ellerimi veririm, kollarımı veririm,
Kendimi veririm biterse bu gece.

Gece iki hece,
Rezil mi rezil bir bilmece…

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön