GECEYE
seni anlatıyordum geceye
gözyaşlarımı hissetmeden
geçmişindeki izleri hatırlamadan
sevebilecek ihtimalini yaşamadan
ayrı bir karanlık basardı
gecenin en zifirli karanlığındayken güzelliğine karşı
kaçmak olur yüreğim kendimden sana
karanlıkta saklanmış duygularla
gündüzün geceyi ayırdığı gizemle
geliyordu yağmur
yüreğim saçların arasında koybolurdu bedenin derinliklerinde
tutkuyla damladım yüreğindeki boşluğa
takılı kaldı parmağındaki yüzük kadar iz
bitmişti artık gece
sonsuza dek....