"İnsan, yaşamının ilk yarısında geleceği mahvetmeye çalışır, ikinci yarısında ise geçmişi." - Oscar Wilde"

Gel Ey Yar!..

Seni bekliyorum bu gece, / Tüm benliğimle, / Tüm arzumla, / Seni bekliyorum… /

yazı resim

Seni bekliyorum bu gece,
Tüm benliğimle,
Tüm arzumla,
Seni bekliyorum…
Ruhumu okşaman için ,
Kalbimi doldurman için,
Beni sımsıkı sarman için
Seni bekliyorum…
Gel;
Gel ey yar,
Benim için gel.
Kar yağıyor dışarıda, bembeyaz,
Karanlığa küfredercesine örtüyor,
Tüm yalnızlığı, tüm sessizliği, tüm acıları,
Örtüyor küfredercesine; şefkatle…
Gel sen de beni ört ey yar,
Buz kesmiş sessizlik,
Karanlık esir düşmüş,
Yıldızları örtmüş kızıl kara bulutlar…
Gel ey yar,
Beklemek artık güzel değil,
Biliyorum gelmeyeceksin,
Şu biçare yüreğimi,
Ürkek bedenimi sarıp,
Yeniden hayat vermeyeceksin…
Bir ip bulsam,
Geçirsem boynuma diyorum,
Şu buz gibi havada,
Versem diyorum ruhumu, sahibine.
Bembeyaz karlar örtse üstümü,
Senin sarmadığın tenimi onlar sarsa,
Örtse tüm bedenimi,
Senin için atan kalbimi dondursa diyorum,
Diyorum ama;
Serde erkeklik var,
Bu acılı bedene teslim olmuyorum…
Seni geceye,
Geceyi sana sarıyorum,
Vaat etmiyorum sana gül bahçeleri,
Ama seni hala bekliyorum…

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön