Sabahı bekleyen hasta gibi,
Hiç yollarımı bekledinmi.
Bitimsiz saatler takıldığında,
Zamanın kırık tekerleğine,
Hiç tan ağarması bekledinmi.
Özlemin zehir olup yaktığında,
Yüreğini en derin yerinden,
Hiç vuslata göz yaşı döktünmü.
Neredesin, neredesin deyipte,
Kelimeler tokmak olup vurduğunda,
Beyninden içeri bir yerlere,
Hiç sen hasret acısı çektinmi.
Ve sen ayrılığın acısını,
Ölümden bile acı bildinmi.
Ah! be güzelim acaba beni,
Hiç ama hiç sevdinmi.
