GÜZLÜKLER ORTASINDA
yel dokundu güzlüklere
ırgalandı saçların
ne çok buradaydın oysa
ne çok kanıyordu uzaklığın
yeşil yapraklarında güzlüklerin
yaralı bir kuş işte hayalin
rüzgarın saçlarını yeldirdiği
aynasında cam kırıklarından bir kederin
bir hüznü yeşermiş bu güzlükler
salınıp dururlar zülfünün tellerini
sanki ıssız bir denizde
sanki acılar ıslatmış kirpiklerini