Haksızlık

şaşırmış bir millet için birşeyle yazmak istedim. zira içsel sıkıntım beni çok fazla sıktı.

yazı resim

insan denilen varlık o kadar özeldirki,güzel olanıda ironık oluşumuda kendisi yaratır.
ruhsal varlık oluşu itibarıyla neyi yarattığınıda idrak etme vasfına sahiptir.buna rağmen hırslarına yenik düşmek gibi bir beceriksizlği sergiler.
bazen bir kişiyi bazen bir toplumu bedbaht etmeyi benimseyip zevk duyar.
ruh yaratılışta temiz yaratıldığına göre,böyle insanları özlerine döndürmek için ne yapmak gereklidir?
susmak,bir tedbirmidir?(bence değil)
zira iyi gidiyorsun egolu davranış sana yakışıyor anlamına gelmezmi?
dersini vermekte o halkın o toplumun en doğal hakkı olmazmı?
şayet,birikim olmuş sabır taşı taşmışssa o toplumsal tepki nasıl bir tepki olur bunu kimse kestiremez.
dur demeyi bilme zamanını geçirmek toplumu fazla gerdiği için,asıl hesabını o merciden alamadığı hırslarını gücünün yettiği kadınlardan,daha zayıf kesimlerden çıkarır.
bizde duyarlı davranmadığımız için o insanlara katil,cani diye etiketleyip,kenara çekiliveririz.
toplumsal ruh halimiz bozuk bunu bilelim,sebeplerini biliyoruz çareleri hepimizin buynumuzun borcudur...
aslında karşı koymayıp sustuğumuz için,aramızdan böyle kişiliği zayıf suçlular artarak çıkacaktır. sevginiz bol olsun..
ayten

Yorumlar

Başa Dön