yorgun bir senfoni çalıyor geceler,
tutsaktır zihin özgürlüğüm bu kirli kaldırımlara,
ışık geçmiyor duvarlarıma
küf kokusu sarmış gönül mahsenimi,
dışarısı barut...
ayaz...
va kirli bakışlarla dolu..
günelşin rengi toprağa boyanmış
ülkem seni beni beni bırakmış,
onu bunu dalgalandırıyor
kırmızısında... beyazında...
bize avuç açmak düşüyor yobazlara..
bir özgürlük gafletidir,
uyanmaz düşünce külfetimiz,
bir yanımız harlı ateş,
bir yanımız derya deniz.
hey!.. gözü doymaz çağ..
nerde sevinç?...
hani öfkelerimiz?...
