Dantel dantel işlerken hasretini yokluğunda
İçimde sana koşan ayak seslerimi duyarkan
Kollarımı uzatıp gel diyebilmekti
Gülen gözlerinin içine bakarak
Saçlarını salmamı isterken ki nazlanmandı
Ya da öpücük istediğimde dudaklarıma yaklaşmandı
Yanağını uzatmak yerine
İçten gelen bir sevgi deryasında
Kollarını açarak gelmendi kayıtsızca kollarıma
Gitme dediğimde dudaklarını bana bırakıp
Gözlerini kapatmandı rüya rüya yaşamak için
Boynumda hissetmemdi kollarını
Gitme diyemesende git dememendi
Kal yıllara inat uzadıkça uzasın sevmelerin
Geçsin boşver bakma saate çokmu işin var
Dediğini duyar gibiyim kulaklarımda
Hiç kapatmadım uzun geceler gözlerimi
Balık uyuması gibi uyur uyanık kalktım sabahları
Gözlerimde ne kırmızılık ne de şişlik var
Anlasan da gözlerime kilitli kalsan ey yar
Giderken ne zaman belli değil dediğinde dönüşüm
Diyemedim ki ben senin için kora dönmüşüm
Ver adresini kapına gül yağdırayım göklerden
Bir hatıra gönderir diye çok bekledim giderken
Zaman yok mekan yok kapkara bir yer oldu etraf
İstedim ki yokluğunda küçük bir ışık bırak
Üzerinde dudak izin olan bir mendil
Ya da kokun sinmiş bir tutam karanfil
