Sessiz çığlıklarıma bile yasaklı sevdamın
adı gizli kaldıkça aşkımı büyütür
kalbimdeki kuyuya okurum senaryomu
Midas’ın berberinden daha ketumdur dilim
âleme haykırmak istiyorken içim
Düet yaparken günü birlik aşklar meydanlarda
dilimdeki sessiz solo onun adını söyler
yokluğuna alışamayan aklım da
onu hiç ölmemiş farz eder
Susacağım tüm repliklerimi hazırladım
güneşin uyuduğu zamanlarda
mezarının başında öyküme bir isim arıyorum
dolunayda dokuz canlı ölüm doğuruyorum
her dirilişimin sonunda
yokluğunun acı rengine yeniden boyanıyorum
Bazen sabırsızlık boğar beni
doğar sol yanımdan bir hıçkırık
o anlarda isterim aniden ölmeyi
isterim yerçekimine yenilip
düşlerimden düşmeyi
Hatırladıkça ağlarım
bakışlarımda oturur şimdi bu aşk
hafızamdan hırsızlık yaptığım her gece
öykümün en hüzünlü sahnelerinden
çalarım sessizce
kirpiklerime konar damlalarım
anlattıkça damlalar, ağlar hatıralarım
hatırladıkça ağlarım
Hatırladıkça ağlarım
Müjgân Akyüz/MAJ
