Dedim
Benim üç ustam var: Biri toprak oldu 1963 Yaz’ında, biri etiyle kemiğiyle yanı başımda, biri ise bütün zaaflarıyla göğüs kafesimin içinde.
Sev! Diyor üçü de...
Çünkü biliyorum hayat, benim dışımda akıyor. Ama hayatın bütün gücü ellerimde.
Buna rağmen bütün hayatın biranda durduğunu söylüyorum size. Fırtınalı güz günlerinde dahi yaprakların kımıldamadığını... İşte bendeki evrenin gücü de bu, güçsüzlüğü de...
Dedi
Daha Senden Gayri Aşık Mı Yoktur
Nedir Bu Telaşın Vay Deli Gönül
Hele Düşün Devr-İ Adem’ Den Beri
Neler Gelmiş Geçmiş, Say Deli Gönül
Dedim
Bugünlerde ölümden bahsediyorum sürekli. Ben bilmez miyim sanıyorsunuz “ölecem” diyen adam ölmez. Unuttuğunuz bir şey var, ben geceleri ölüyorum. Sabahları yeniden doğuyorum. Kulak verin bana: Bu akşam yeniden ölüyorum. Yarın doğmak üzere. Bilakis yarın olasılık dahilinde görebilmek O’nu.
Dedi
Şu Fani Dünyada Umudunu Yüz
İnanmazsan Var Kitaba Yüz Be Yüz
Evin Mezaristan , Malın Bir Top Bez
Daha Duymadınsa Duy Deli Gönül
Dedim
Güz fırtınası aklımı uçuruyor, yapraklar dökülüyor gözlerimde. Karıncalar için için toprağı oyuyor. Bir Usta’m diyor ki, diret sevdiğinde... Bir Usta’m diyor ki, yüreğine taş bas gerektiğinde. Üçüncü Usta’m cahil, yoklayamaz özünü...
Dedi
Günde Bir Yol Duman Çöker Serime
Elim Ermez Gidem Kisbü Karıma
Kendi Bildiğine Doğrudur Deme
Var İki Kamile Sor Deli Gönül
Dedim
Ben var mıyım? Yokluğum nerede başlıyor? Birkez dokunabildim yarin saçlarına. Sonra sazımın teline. O’nun saçının sesiydi evrene uzanan. Benim ellerimden... Varlığım orada başladı işte, ellerim çürüse de, nasıl coşmuştum o gece, bilecek bütün evren.
Dedi
Gördüm İki Kişi Mezar Eşiyor
Gam Gasavet Gelmiş , Boydan Aşıyor
Çok Yaşayan Yüze Kadar Yaşıyor
Gelde Bu Dünyayı Yor Deli Gönül
Dedim
Benim evrenim içimde genişliyor: Aşığım... Taşıyor içimden evrenim. Bırakın ben O’na aşık olayım. Tek arzum evrende daralmamak. Bir de “biz” evrende genişlesek!... Ah bir genişlesek... Ah genişlesek... Ah...
Dedi
Mevlam Kanat Vermiş Uçamıyorsun
Bu Nefsin Elinden Kaçamıyorsun
Ruhsati Dünyadan Geçemiyorsun
Topraklar Başına Vay Deli Gönül
Dedim
Volkan Ne Deseler Dinlemiyorsun
Sen Senin İçine Sığamıyorsun
Serden Geçsen Yardan Geçemiyorsun
Tutulup Kalasın Hay Deli Gönül