vazgeç çizilmiş yollarda yürümekten
kendi yolunu çiz artık
ve en önemlisi
kır gururunu
neye yarıyor yüksekten bakmak
sular aşağıdan akıyor
neyine yakışmıyor mütavazi olmak
bak biri el sallıyor sana
egoist olmanın kimseye bir faydası yok
içinden gelmese bile
tebessüm etmesini bil
herşeye rağmen diyorsa vicdanın
yalnız bana karışma
farklı sayfalara yazılıyoruz
ikimizi toplasan bir şiir etmiyoruz
reaksiyona gerek yok
bedenimdeki kimya uymuyor sana
biz farklı elementleriz
ben etten sen taştan
al bakışlarını
sonu gözükmeyen ufuklardan
geçmişime leke oldun yeterince
bari geleceğim kalsın
aynı ufuğu paylaşamam seninle
yaklaşma tozuna allık sürdüğüm hayallere
aklımda ücra köşeler
hep başkalarıyla meşgul
inan sana hiç sıra gelmiyor
intikam sanma yüz çevirmeleri
sana sunduğum sevda
paylaşmasını bilen bir kadında
en azından bir ten
kıskanılmayan bir vücuttan
artık korkmuyorum yara almaktan
sana verdiğim yürek enfeksiyon kaptı
bağışıklığım var acıya
daha büyük bir acı kesmez beni
senli benli ölümden gayri
