oysa hayatın gitar sololarında ben vardım
akşam nazlarıyla
pencereden gülümserken yaz
begonya kırmızısıyken haziran
içimde hak edilmemiş olmanın tuhaf burukluğuyla
ve ellerimde hatıra bir pena
fena olmanın dengesiz ve çıkmaz tutarsızlığıyla
yazık ve ne yazık
belki de olması gerektiği gibi bambaşka bir tatla
hayatın gitar sololarında ben vardım acımasızca
sularında doğal bir med cezir olurken
sırtıma dayanınca ifadesiz bir his
ıslanırken zaman geceye yakışınca ve yaraşınca ay
sadece sevgilisi olanlara gülümser ya
benim üstüme almayışım üşüdüğümdendir puslu hava
yaram ondandır ince teselli
uzun oldu bir sevgiliye iyiyim demedim ben
bu yüzden özür dilemeyi denemedim dilenci sesiyle
belki belki de değil ilkbahar
oysa hayatın gitar sololarında ben vardım
ızdırap edalarıyla
sen gitmeden birkaç saat önce ve
o gülüşmeden birkaç nehir önce
tepedeki çimenlikten seyir
yalnızlar rıhtımından huzur ve yağmur
yüreğimin kalan son kirlenmemiş beyazlığıyla
ve bedenimde küçük bir kolye
evimin talan olmamış son buz tutmuş odalarıyla
yazık ve ne yazık belki de olması gerektiği gibi
hüzün bir ızdırapla
hayatın gitar sololarında ben vardım acımasızca
sevgili ne olur sırrımı
ateşlerde yakıp göz yaşlarımı silme
ve sana kafiyeli kafiyesiz şiirler yazdığımı adadığımı bilme
belki belki de değil sonbahar