O koskoca aşkın son senfonisiydi hıçkırıklarım ve uykularım da kaçmıyor benden korkudan sarılmıyor bedenim ruhuma artık..bak kokun bile silinmiş sinsice sindigi yastıgimdan..bak görebiliyorum güneşi..daha bir yakıştırıyorum kendime yalnızlığın asaletini..meğer biz hiç ayrılmamışiz seninleyken bile yalnızlık varmış sol yanımda..şimdi sustuğun gibi bir daha hiç konuşma..yalnızlık bana sükunet sana..hadi şimdi herkez yoluna..
