Hüzünlü Günlerim
Hüzzam şarkılarının nağmeleri
Bir hüzün seli gibi akarken gönlüme
Nice olumsuzluklar dizilir
Gözlerimin önüne
Karlar beyaz bir çarşaf gibi
Serilince kentin üstüne
Soğuyan hava olumsuzlukları yığdı
Altından kalkılamasın diye
Minik kuş buz altındaki yemi
Var gücüyle gagaladı
Alamadı
Balkonlara uçtu bir kırıntı bulurum umuduyla
Sert poyrazda savruldu oradan oraya
Zor attı kendini kuytu bir yere
Donup ölmektense
Açlığı çekti sineye
Sefa koymuşlardı çocuğun adını
Tüm ömrü sefalı geçsin diye
Dilek tutmadı
Çocukluğunu yaşayamadan
Sokaklarda buldu kendini
Açlık ve sefalet içinde
Umutlar sokaklarda tükenince
Tinerler baliler oldu umudu
Soğuk bir gecede yorgun bedeni
Yokluğa yoksulluğa dayanamadı
Minik kuş kadar bile olamadı
Sıcak bir mekan bulamadı
Teslim oldu soğuğa
Daha fazla direnemedi
Sabaha karşı buldular cansız bedeni
Vah!!! Yazık oldu dediler
Bu zamansız ölümdeki nedeni
Bilmek istemediler
Bir de utanmadan
Çocuklar ölmesin derler
Hani nerede bu sosyal devlet
Hani nerede yardımseverlik adına
Televizyonlarda boy gösterenler
Vah!!! Demekle döner mi gidenler
Giden gider kalan sağlar bize yeter
Bu düzen böyle kurulmuş
Değiştirmeye kimin gücü yeter
Özcan NEVRES
Hüzünlü Günlerim
Hüzzam şarkıların nağmeleri / Bir hüzün seli gibi akarken gönlüme