İki ay ışığı mesafedeki bi kentte özleniyorsun sevgili...Gecenin karanlığı örtmüyor yokluğunu...Şimdi en derin uykundasındır,kimbilir kaçıncı rüyan bu ter içinde sayıkladığın...Belki yanıbaşında mavi gömleğim yorgundur koklanmaktan...O sevdiğim mor geceliğini giyip,usulca kıvrılmışsındır duvar kenarına,ya da boş bırakmışsındır yataktaki yerimi,kesip ümidini peluşlardan...Şimdi seni seçmeye çalışıyorm belli belirsiz bi sokak lambasında..Ben kapatamam gözlerimi sevgili,kollarım saramaz hayalini..Tenim,tenini saklıyor sevgili..Ve sen,şimdiye kadar yaşadığım tüm yalanlara inat bi gerçeklikte,iki ay ışığı uzaklıkta bi aşkı yakıyorsun...
