Kılıcında bir damla kan
Kırmızı seni sen yapan kırmızı
Bedeninden damlarken geride kalanları
Hatırlatır sana kanlı duvar kağıtları
Kim kalmıştır ki geride
Göze alabilmişse bu hayasızlığı
Bir kafatasından yudumluyor
O yalnızlığı
Umarsızca yürürken elinde pabuçları
Batacak bedeninden içeri
Üstünde yürüdüğü cam kırıkları
Yığılınca anlatacak herşeyi.
Kurumuş kan pıhtıları
Koş ve yakala yakalayabiliyorsan
Yorgun geçmiş zamanı.
Durma, dön ve giy o pabuçları.
Yaşamanın tam zamanı
Utku KOCAK
28.02.2009
Londra
Nedir yalnızlık, bir keredir...
Aslına bakarsan,
Yaşamanın tam zamanı...