Karamsar baslamisti ilk cumlelerine.Ve tipki o vasat dokuk evin verdigi huzunle devam etti kacirdigi gunlerin huznune.
Ev vasatti olmasina ama bir o kadar sevgi sicaklik asiliyordu o hirpalanmis minik yuregine.
Tek bir umudu vardi .bir gun o siiri okuyacakti o yazar. Onu begenecekti cekip cikaracakti onu o evden. Disarda isik oldugunu anlatacaklardi ona. Tek basina yapamazdi. Gozleri kamasir dayanamazdi o mutluluga.
paylasabilmeliydi......yasayabilmeliydi.