Tutkulu bir öpücüktü sardunyanın büyümesi
Her geçen gün daha yeşile savrulup
Her geçen gün kendinden geçercesine
Büyüyordu
Büyüdükçe sinsi ağrılar baş gösteriyordu
Ardından gelen umarsız sevişmeler
doluyordu tüm bilinç yüzeylerine
Bakınca görünüyordu umarsız fikirler
Köklerinde ağrılar içinde uyanmaya başlıyordu
Gitmesi gerekiyordu yeni topraklara varana kadar
Uzuyordu göğe değil yola doğru
İstekli acımasız ardına umarsız
Gideceği coğrafyanın dilindeydi sözleri
Diyordu ki ben hep oradayım
Arayacağım bir bir geçmişi
Arayacağım bir gün seni
Bekle
Geleceğim elbet bir bahara....
Yeniden sardunya olmaya.
KİTAP İZLERİ
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
Peyami Safa
Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku
