Tutkulu bir öpücüktü sardunyanın büyümesi
Her geçen gün daha yeşile savrulup
Her geçen gün kendinden geçercesine
Büyüyordu
Büyüdükçe sinsi ağrılar baş gösteriyordu
Ardından gelen umarsız sevişmeler
doluyordu tüm bilinç yüzeylerine
Bakınca görünüyordu umarsız fikirler
Köklerinde ağrılar içinde uyanmaya başlıyordu
Gitmesi gerekiyordu yeni topraklara varana kadar
Uzuyordu göğe değil yola doğru
İstekli acımasız ardına umarsız
Gideceği coğrafyanın dilindeydi sözleri
Diyordu ki ben hep oradayım
Arayacağım bir bir geçmişi
Arayacağım bir gün seni
Bekle
Geleceğim elbet bir bahara....
Yeniden sardunya olmaya.
