kaç güneş sensiz doğdu,unuttum..
rüzgarlar getirdi seni bu sabah
yağmur indirdi yere
ıslanmış üşümüşsün
yorulmuşsun çiğtanem
bekletmeşsin
özletmişsin
ama unutturamamışsın
o güzelim gözlerini
sabır taşı çatlamış
en çatlamaz yerinden
şehir mahşerleştikçe
benim yalnızlığım artmış
dünyam küçülmüş
küçülmüş
bir ev olmuş..
bir ev ki;
çerçevelerinde senin resmin
yastığında kokun
penceresinde aksin
bir ev ki;
yalnız senin sesini
aksettirir duvarları
bilmez başka kahkaha
başka küfür.
yutar dipsiz kuyu gibi
senden gayrı herşeyi
kaç güneş sensiz doğdu
unuttum...
May.98
