Ne kararmaya yuz tutmus gokyuzu,
Ne de ruzgarin ugultusu,
Seni kaybetmek korkutuyor beni.
Sensiz bu karanliklarda,
Sensiz bu ruzgarlarda bogulurum ben...
Kapkara bir tren aldi goturdu seni,
Ve bu kapkara boslukta boguluyorum simdi.
Sensiz ne asklarin, ne sevgilerin,
Ne aksamlarin, ne de karbeyaz olumlerin anlami...
Hicbirsey yok...
Sadece siddetli bir firtina oncesi sessizligi var icimde;
Yuregimi kemiren seyse yalnizca sen,
Yalnizca sen ve,
Caninin baharinda seni canindan eden o kapkara tren
