"Yazmak, varoluşsal bir hapşırmadır; bazen kimse 'çok yaşa' demez, ama sonunda rahatlarsın." - Franz Kafka"

yazı resim

Durdum ve düşündüm yine bu aşkı.
Her zamanki gibi hayale daldım.
Çiçeği kurumuş, eskimiş saksı…
Orda boynu bükük bir tek ben kaldım.

Bir menekşe oldum sevgine inat,
Kırmızı güllere meydan okudum.
Duvarda zamanı izlerken saat;
Akrebin ucuyla sevda dokudum.

Ne uyku, ne huzur zaman aktıkça;
Asil atlar gibi umuda koştum.
Saat bana ben saate baktıkça;
Ansızın ruhumda patladı hortum.

Fasit bir daire; sevda dediğin,
Döndükçe bitmiyor hiç yürümeler.
Zakkumdan beterdir; ömür dediğin,
Ruhumu sokuyor bu kelimeler…

Mollamehmetoğlu

KİTAP İZLERİ

Dokuzuncu Hariciye Koğuşu

Peyami Safa

Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön