kendi ölümüm

Bu yazıyı bundan çok önce yazdım ve yazdığım tarihi bile hatırlamıyorum üstelik ana metni de kaybettim bu yazdıklarım sadece aklımda kalanlardan derleyip yazdım

yazı resim

Uzanmış bir bankta yatmaktayım sere serpe
Ölüm bütün bedenimi kaplamış
Yaşamsa soluğumda kalmış bir ıslık
Ve kulağımda dışarıdan gelen seslerden ibaret
Nedenini bilmediğim seslerden
Dedim ya ölüm bütün bedenim de kol gezerken
Köşe başındaki sadık sevgilim beni beklerken
Ben uzanmış yatmaktayım bir bankta
Ama değilim parkta
Yüzyıllardır silinmemiş camlardan
Işık zoraki süzülmekteydi odaya
Tarifi imkansız bir soğuk vardı
Her yeri ölüm kokuyordu bu daracık odanın
Anlamı dışında bir kapı vardı
Dışarıya çıkmayı önlemek için
Ve birazdan ana feryadı gıcırdaması ile açıldı
O anlamsız kapı
Doluşu verdiler o daracık odaya
Sistemin celladı ve fikir katilleri
Ve ellerim bağlı yürürken o daracık koridorda
Biri süngüyü dayamış sırtıma
Bir ötekisi sormaktaydı sanki yerine getirecekmiş gibi
Son arzumu
Derken uzun koridor bitti
Koridorla beraber kafamdaki seslerin
Sorusu da gitti kafamdan
Bir darağacı ve ucunda bir İlmik altında da bir sehpa
Son nefesimde bir sigara içtim ömrümde ilk defa
Beni affet hocam verdiğim sözde durmadım ve sigara içtim
Ama olsun be bir sigara ile kanser olunmaz ki
Ama hani hep derle ya bir sigara ömrü beş dakika kısaltıyor diye
O kocaman bir yalanmış
Sigaram bitti sehpaya çıktım
İlmiği boynuma geçirdiler son nefesimi aldım
Ve kulağımda ezan sesi
İmamdı beni uyandıran
Göçecekken bu dünyadan.

Başa Dön