Kendinle Başbaşa Kalamama Paradoksu

Kendinle başbaşa kalabilmek; herşeyden,herkesten uzaklaşarak,soyutlayarak kendini tüm evrenden,sadece kendinle olabilmek içindeki küçücük odada, hiç kolay olmaz çoğuzaman,hele de günlerden pazartesi ise.

yazı resim

Kendinle başbaşa kalabilmek; herşeyden, herkesten uzaklaşarak, soyutlayarak kendini tüm evrenden, sadece kendinle olabilmek içindeki küçücük odada, hiç kolay olmaz çoğuzaman, hele de günlerden pazartesi ise. Yoğun olacak olan bir haftanın ilk günü, ne yapmanız gereken şeyler boş bırakır kafanızı ne de istekler, ültümatonlar biter çevrenizden.
Bütün sıkıntılarınızı, umutsuz ve ümitsizliklerinizi unutarak, kendinize kulak kesilebilmek yapabileceğiniz en zor iştir salı günleri. Sendromu batasıca bir günün ardından, kendinizi işinize ancak verebilirsiniz çünkü ve ertelenmiş işler sizi asla rahat bırakmaz salıları.
Çarşamba günü hiç de iyi bir seçim değildir, sevinçlerinizi ve mutluluklarınızı erteleyerek aynada kendinize bakabilmek için. Herşeyin ortasında olduğu gibi haftanın ortasında da hiçbirşey düşünmek istemezsiniz, kendinizi bile.
Çektiğiniz tüm acıları ve haksızlıkları sineye çekerek, sırf kendinizi, kendi mutluluğunuzu düşünerek Perşembe günleri hiçbirşey yapamazsınız. Sona bir gün kaldığını düşünerek, yetişmesi gereken ve hep sizden daa önemli olduğunu düşündürülmeye zorlandığınız o işler omuzlarınızdayken yapamazsınız.
Arefe günleri hep heyecanlıdır, ve cuma günü, tatil arefesinde, heyecanınız içinde boğulur, kaybolur yine kendinize dönmek isteyen yüzünüz
Tatillerin hep kendimize ayırdığımız kutlu günler olduğunu sanırız. Sevdiğimizi bir yerlere götürürüz, arkadaşlarımızla sürekli yaptığımız ve hepsini gerçekleştirebilmek için asla ömrümüzün yetmeyeceği bir plana uyarız. Süpriz bir misafiri ağırlarız, tüm konukseverliğimizle. İki günün nasıl geçtiğini anlamayız. Bir hafta daha geçmiştir ve kendimizi yine yalnız bırakmışızdır. Zaman ayıramamışızdır ona bir türlü, başbaa kalamamışızdır onunla. Takvimden bir sayfa daha koparırız, Pazar gecesi nasıl yattığımızı bilemediğimiz yatağımızdan kalkar kalkmaz, pazartesi olmuşur.
Kendinle başbaşa kalabilmek; herşeyden, herkesten uzaklaşarak,soyutlayarak kendini tüm evrenden, sadece kendinle olabilmek içindeki küçücük odada, hiç kolay olmaz çoğuzaman, hele de günlerden pazartesi ise.

Başa Dön