"Hayat bir komedi ise, ben en azından kahkahaları duymak istiyorum, alkışları değil." - Franz Kafka"

Kırmızı - Beyaz

yazı resim

KIRMIZI-BEYAZ

Yoksun…
Bomboş hayat…
Ellerim bomboş…
Yağmur,yanaklarıma yağıyor her gece…
Gözlerim gökyüzü…
Hayat bitti artık…
Ne olur bir daha bak bana…
Tekrar anlamım ol…
Sen…
Baktıkça yaşatan kız…
Ben…
Sevgiyi yaşamak için kullanan yaratık…
Neden bu eziyete boyun eğiyorum?…
İnsan dileyerek acı çeker mi?…
Çeken kalptir…
Yaşam yer etmişse bir göz’e…
Bir yaşayan vardır bu dünyada…
İki kişiye bir yaşam düşer…
Ya düş gözlerime,bir yaşam bahşet bana…
Ya da öldür beni…
Kızıla boya beyazlığımı…
Kelimelerinle can vermeye hazırım…
Çünkü Cennetin sessizliğine uymayan kelimelerim yasaklandı…
Bir yağsam…
Sel götürecek bütün dünyayı…
Her sokakta bir ben göreceksin…
Ben olurum sana,bana bakarsan…
Ben olurum sana,elimi tutarsan…
Bir ben çıkar benden…
İnan…
Dışarısı iyice kızıllaştı artık…
O “son” dedikleri şey sensizliğim…
Nefessizliğim…
Sonsuzluğunun başlangıcına hoş geldin ey ömür!…

KİTAP İZLERİ

Esir Şehrin İnsanları

Kemal Tahir

Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön