Sadeliğinde gizlenmiş yanlarını anlatıyor bana gece,
Yoksun sen,
Neye yarar kendi kültüründe utanan özlemlerim,
Ve bilirmisin ey gözleri yağmurlu sevgilim,
Çakıl taşları üzerinde yalınayak sürünmektedir,
Kıvırcık saçlarıyla bebekliğim,
Büyümek istemezmiş yıllar sonrasına,
Ne sorulup ne de dinletisinde sonbahar aşklarına,
Çadır kazıklarına bağlanan ipler gibi,
Gözlerine,
Buğulu bir geceden asılıp kalmış, sessizlik içinde,
Yüreğime karşı dizginlenmeyen naif sözlerinde,
Ölmek varmış ey sevdiğim,
Kalansa yaşadım dediğim,
Geceleri ağlar gibi fırlatıp atılan yamalı gençliğim,
Uyurken derin bir yalnızlığa,
Yoksun yine sen,
Ve sana ait bir yürekte,
Kıvırcık saçlarıyla bebekliğim...
