Komşular
Bir komşu ablamız vardı
Kuşlarla,seslerle avunurdu, deyin
Geceleri sevmezdi,
Bazen sabahı ederdi
Korkular sarardı içini
Yapayalnızdı çünki,deyin
Aslında dört oğulu vardı
En küçüğü yanında kaldı
Üçünü gurbet ele saldı
Özlemleriyle yanardı
Lakin iş icabı,dördü de bekardı,deyin
İyi güzel dürüst ama oldumolası çilekeşti
Gitti buralardan,oğullarımın yanına deyi
Başka birşey demeyin.
