10 aralık 2007 gecesi Londra'da Led Zeppelin konseri var. Q2 arena ( Millenium Dome )Geçen yıllar boyunca Robert Plant ile Jimmy Page'in zaman zaman bir araya geldiklerinde 'bize Led Zeppelin demeyin Led Zeppelin tarih oldu' dediklerine tanık olmuştuk.Biz bu ikiliye hiç bir zaman Led Zeppelin dememiştik.Ancak 10 aralık gecesi bass gitarda John Paul Jones'uda yanlarına alarak sahneye Led Zeppelin olarak çıkacaklar.1980'de arkadaşları John Bonham'ın ölümünün hemen ardından grubu dağıtmışlar ve asla bir başkasının Bonham'ın yerinde oturup bateri çalamayacağını bunun ona haksızlık olacağını söylemişlerdi.Hem de defalarca.Londra’da ki bu tarihi birleşmede sadece bir tek konser verecek olan Led Zeppelin'de bateride John Bonham'ın oğlu Jason olacak.
Bana gelince; hayatımda bir konserde bulunamayıp da ilk defa bu kadar heyecanlanıyorum.
1995'de Los Angeles'da üzerimdeki Led Zeppelin tişortünü gören ve çok korktuğum için iki azı dişimi çekmeden önce, bana klinikte Kashmiri dinleten Japon dişçiyi hatırlıyorum şimdi.(evet Amerika’da bir Japon dişçi hem de bir taşla iki kuş vurup 2 gün sonra birlikte Page/Plant konserine gittiğimiz dişçi)
Daha eskilere gidiyorum. Külüstür Akai marka plakçalarımda ilk aldığım ve ilk baskı olan orijinal Led Zeppelin 2 albümünü dinlerken yaptığım yaramazlıkları aklıma getiriyorum.O ilk gençlik yıllarımda etrafımdakilerin 'Cem herkes müzik dinlerken eğleniyor,dans ediyor ve kafa sallıyorken sen neden Led Zeppelin dinlerken sürekli düşünüyorsun' diye sorup durduklarını hatırlıyorum.
Sonra yine bu günlere geliyorum. Tesadüfen gazetede Jimmy Page 'in parmağını kırdığını ve konserin 10 aralık gecesine ertelendiğini öğreniyorum .Ertesi gün rock müziğin büyük otoritesi saydığım sevgili Bora Çetin'in Page'in geçirdiği kaza ve erteleme ile ilgili mailini alıyorum.Ardından sevgili Ersin'in maili.Sonrasında Ersin soruyor 'sence Paul konserde ne giyecek,nerede duracak?Nasıl bilirim ki ama yanıtlıyorum.Baterinin sağında durur diyorum Paul için.Tüm geçmiş yıllarında olduğu gibi yani.Sanki konserde olacakmışız gibi heyecanlanıyoruz Ersinle.Ona, dilerim Paul eski enstrumanlarından birkaçını kullanır diyorum.Sanki hep John Paul Jones'u konuşuyormuşuz gibi geliyor bana.Tabi onu hiç canlı olarak görmedik ki.
1995'de Los Angeles'da L.A Forum'da Page/Plant, 98'de iki gün üst üste İstanbul'da yine aynı ikiliyi ve son olarak Antalya’da 3 temmuz 2007'de Plant'ı izlemiş olmam belki de John Paul Jones'u konuşmamıza neden oluyor.Ve Ersin bizim konsere gidemeyecek olmamıza rağmen daha şimdiden heyecan katsayısının arttığını söylüyor.
Geçmiş de neler yazmışım acaba diye hatırlamak için Led Zeppelin kitabımı açıyorum.Kitabın en dramatik sayfalarını.İlk olarak Jimmy Page'in Bonham hakkında söylemiş olduğu sözleri okuyorum.'Öylesine berbat bir durumdayım ki gitar çalmak bile işkence halini almıştı benim için.Gitar çalmayı bir kenara bırakın,müzik sesi bile duymak istemiyordum.Müzik onu hatırlatıyordu.’sözlerini yayınlamışız.Çeviriyorum sayfaları;'Toplanıyorlar dedikoduları yıllarca sürdü.Ama Led Zeppelin dünyada en popüler gruptu ve tam bir bütünleşmeyle en tepeye çıkmışlardı.Aşağı düşemezdiler.Artık bundan sonra Whole Lotta Love'ı bir deterjan şirketine satamazlardı'diye yazmış olduğum yazıları okuyorum.Acaba diyorum ben bu kitabı yeniden hazırlasam,güncellesem ve yayınlasam 10 aralık gecesindeki tarihi birleşmeyi nasıl yazarım,nasıl anlatırım diye soruyorum kendime.
Bu tek konseri düşündükçe aklıma şanslı yirmi bin kişiyi getiriyorum. Onları delicesine kıskanıyorum.Onlar ki bu dünyada en şanslı Led Zeppelin severler olarak daha şimdiden tarihe geçtiler bile.Bir çoğu sevgilisini,arkadaşını,yaşlı olanları ise çocuklarını yanlarına alamadan bu tarihi birleşmenin tanıkları olacaklar.O şanslı yirmi bin kişi ki yirmi milyonu aşkın bilet talebi arasından çekilişle kazandılar bu hakkı.Acaba bir gecelik birleşme ve konser dünyadaki milyonlarca Led Zeppelin hayranı için bir haksızlık değil mi diye düşünmeden edemiyorum.Ama onlar,yani grup üyeleri Bonham'ın anısı için bunu hiçbir zaman istemediler ki diye düşünüp kendimi avutuyorum.
Bu arada bu yeğane tek Led Zeppelin konserinde muhtemelen yirmi bin kişiden bir çoğunun cep telefonlarıyla kısa kısa çekecekleri görüntüleri you tube ve benzeri internet sitelerinde izlemeyeceğime dair söz veriyorum kendi kendime.Bu kısacık görüntülerin beni üzmesinden başka ne anlamı olacak ki diye düşünüyorum.
Ve şimdi sigaramdan derin bir nefes çekip ilk gençlik yıllarıma dönüyorum hayalimde. Led Zeppelin ile tanıştığım o çılgın ilk yıllara.
Cem Akkılıç
6 Aralık 2007
