ne sütü haramdı anadan
ne de suyu, toprağından
ama gitmeliydi zorunluluktan,
memleketinden.
bir dolu nefes aldı içine,
helalinden
belki bir yıl belki üç yıl
idare edecekti o nefesle,
ciğerinden.
yar, yar dedi, kokun yüreğimde
birde resmin var elimde
belki bir yıl, belki üç yıl
bekler misin?
döneceğim emanetinle
***
bir damla yaş bıraktı
gitmeden,
iki çift göz de arkasından
aynı toprağa;
biri doğuranı,
biri doğuranına şükreden,
bekliyoruz dediler,
kazan gel helalinden…
ama gelemedi gurbet işçisi
düşürdüler yabancı toprağa
bir vinç üzerinden…
(Gürsel ÇOLAKOĞLU)
KİTAP İZLERİ
Eşekli Kütüphaneci
Fakir Baykurt
Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
