] ] ]
MASUMANE YÜREKLER
Hayat ne çok şey öğretti değil mi bize?
Gülümsemelerimizin içinde buruk kalplerimiz vardı,
Tozpembe değildi hiçbir şey!
Ne içimizdekiler kendini yansıtıyordu
Nede biz kişiliğimizi anlatıyorduk hayata.
MASUMDUK!!...
Her şeye rağmen tükenmemişti yüreğimizde ki o içtenlik,sevinçlik
Hayatın mabedi içinde kaybolsakta kimi zaman ,
Güneş yine doğuyordu içimizde günbegün…
MASUMDUK!!...
Sessizce sürüklenirken hayatın acımasızlığında
Yaslanacak bir omuz arıyordu yorgun,çaresiz bedenlerimiz.
Belki bir dost,
Belki de yeni filizlenmiş bir aşktı masumane yüreklerde aranan bilinmezlikler…
Kaçış değildi bu!
Benliğinin,yüreğinin seçtiği yoldu sadece..
Ve yine MASUMDUK!!
İrdelenmiş,çaresiz hayatlar içinde…
GAMZE İLHAN