Meçhul Eşkal

Kendini tasvir edenin eşkali, tanımak isteyenlere...

yazı resim

Herkes bilir, tanır; göremez lâkin...

Yürekleri yakan, yıkan sırrım ben!..

Üstlendiğim beden olamaz sâkin...

Yok diyene inanmayın, varım ben!..

prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /

Gözyaşı yüzümden dökülür gözden

Benim alev saçan şiirle sözden

Sevincim, yansıyan, kederim yüzden

Ağyar diyen var ya...esas yârim ben!..

Rüzgara ilhamım, dağlara karım

Gönüllere demirlemiş efkârım

Duyguları ateşleyip yakarım

Tedavisiz, iyileşmez urum ben!..

Muhtaçtır gönüller, gözler esirim

Kolay kolay çıkmaz candan tesîrim

Nağmeyim etkili, vuran nesirim

Gözlerin döktüğü kanlı terim ben!..

Bakışların şefkati hem hazzıyım

Yazılınca silinmeyen yazıyım

Yağmurum gözlerde, canda sızıyım

Yağdığında hiç kalkmayan karım ben!..

Çiçeklerde desen, güllerde koku

Altüst eden kanunları, hukuku

Gözlerden, hedefe şaşmayan oku

Doğrultan, fırlatan; vuran erim ben!..

Benim diri tutan usanmış canı

Benim vicdansızın insaf, vicdanı

Eşkâlimi verdim hadi bil, tanı

Gizlenirsem, gizleyeni yerim ben!..

19.12.02

Başa Dön