"Yazmak, bir hayaletle güreşmek gibidir; kazanırsan kimse inanmaz, kaybedersen kimse görmez." - Franz Kafka (kurgusal)"

Mecnuna Dönmüşüm...

yazı resim

kimseyi sevmedim hiç senden önce
mecnuna dönmüşüm ben senin için
çevreye bakarım şapşal ve bönce
mecnuna dönmüşüm ben senin için

hacı pek gecikme der iken hancı
yazılırım karşı kahveye yancı
göğsümü hafiften sarar bir sancı
mecnuna dönmüşüm ben senin için

aşırı dekolte gitmez hoşuma
üstünü iyi ört lütfen üşüme
girersin uykuma rüya düşüme
mecnuna dönmüşüm ben senin için

dalgınlıkla kaynar sütü taşırıp
alırım marketten yine aşırıp
bazen kaybolurum yolu şaşırıp
mecnuna dönmüşüm ben senin için

hayalin gözüm de keser encama
açarım telefon dayı amcama
komşum ol oturak senle cam cama
mecnuna dönmüşüm ben senin için

stres sahibinin bol yemek işi
git gide artıyor karnmın şişi
resmine bakarım fırçalar dişi
mecnuna dönmüşüm ben senin için

hayatta kimseye etmedim minnet
vayfi ile mümkün gezmesi bin net
birgün geçiririm korkarım cinnet
mecnuna dönmüşüm ben senin için

halimi arz eder yaşlısı gence
ararım varmıdır hiç uyum tence
kılavuz istemez bazı köy bence
mecnuna dönmüşüm ben senin için..

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön