"Kitap okumaktan gözlerim mi bozulmuş? Asıl okumadıkları için ruhları bozulmuş olanlara acıyorum.'' – Fyodor Dostoyevski"

Necip Fazıl Gibi...

Üstad gibi yapmak lazın...

yazı resim

Necip Fazıl'a atfedilen bir hikaye vardır.

Üstad bir gün sokakta yürürken önünden bir kadın geçer. Necip Fazıl arkasından bakar. Öyle alımlı, öyle hoş bir hanımdır ki, gözden kaybolana değin arkasından bakakalır.

Sonra bir gün yine aynı yolda üstadın önünden bir cenaze alayı geçer. Üstad bu sefer tabuta bakakalır. Omuzlar üzerindeki tabutun salınımı, ona aynı yolda gördüğü kadının yürüyüşünü hatırlatır. Ve bir an tabutta onun olduğunu, beğendiği o kadının öldüğünü düşünür ve oturup ağlar...

Muhtemelen bu olay üzerine bir de şiir yazmıştır ama hangisi bilemiyorum.

Aslında bazen üstad gibi yapmak lazım. Gidenin, gidip de gelmeyenin ardından, öldüğünü düşünüp bir anlık yasını tutmak lazım. Baktın ki ağlıyorsun o zaman hiç durmamak ardından gitmek lazım...

KİTAP İZLERİ

Dünyadan Aşağı

Gaye Boralıoğlu

Kendini Aklama Sanatı Üzerine Bir Roman Gaye Boralıoğlu’nun "Dünyadan Aşağı"sı, okuru modern bir anti-kahramanın çarpık zihin labirentlerinde dolaştırarak hakikat, hafıza ve riyakarlık üzerine cesur bir
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön